TAG
-
डम्बर खतिवडासमाजवाद किन, कस्तो र कसरी ? -
डम्बर खतिवडाचिवा भञ्ज्याङ–झुलाघाट डायरी–७ -
डम्बर खतिवडाचिवा भन्ज्याङ-झुलाघाट डायरी–६ -
डम्बर खतिवडाचिवा भञ्ज्याङ–झुलाघाट डायरी–५ -
डम्बर खतिवडाचिवा भञ्ज्याङ-झुलाघाट डायरी–४ -
डम्बर खतिवडाचिवा भन्ज्याङ्ग–झुलाघाट डायरी-३ -
डम्बर खतिवडाचिवा भन्ज्याङ्ग–झुलाघाट डायरी–२ -
डम्बर खतिवडाचिवा भञ्ज्याङ्ग-झुलाघाट डायरी-१ -
डम्बर खतिवडानयाँ मोडको प्रतीक्षामा छ देश -
डम्बर खतिवडाये बम्बे नगरिया, देख बबुआ ! -
डम्बर खतिवडा‘थर्ड पोल’ किन र कसरी ? -
डम्बर खतिवडासरकार थोत्रो साइकलजस्तो छ : प्रवक्ता खतिवडा -
डम्बर खतिवडा‘क्रोनी क्यापिटालिज्म‘ भर्सेज् ‘सामाजिक फासीवाद’ -
डम्बर खतिवडापुस्तक समीक्षा : गन्तव्य ‘समुन्नत समाजवाद’ -
डम्बर खतिवडा‘समाजवादको यात्रा’ बजारमा -
डम्बर खतिवडासानो पार्टीको ठूलो बैठकमा के-के भयो ?
नेपालमा संघीयताबारे यतिखेर ३ दृष्टिकोण प्रष्ट हुँदै गइरहेका छन्- पहिलो– हिजोको एकात्मक र केन्द्रीकृत शासन नै ठीक थियो । अहिलेका सबै बेथितिहरु संघीयताको उपज हो । संघीयताले सिंहदरबारमा मात्र हुने भ्रष्टाचार गाउँगाउँसम्म पुर्याईदिएको छ, मानौं कि भ्रष्टाचार सिंहदरबारको नैसर्गिक अधिकार थियो, त्यो खोसियो । संघीयता श्राप हो । यसलाई खारेज गरिनुपर्दछ । सामान्य विकेन्द्रीकरणबाटै समस्याको हल हुन सक्छ । विकेन्द्रीकरण जो पञ्चायतको नारा र मोडेल थियो, त्यही पर्याप्त छ । जिल्ला, अञ्चल र विकास क्षेत्रको अवधारणा नै ठीक छ । दोस्रो– चाहेर नचाहेर देश संघीयतामा गइसक्यो । फिर्ता गर्न खोज्दा राजनीतिक जोखिम बढ्छ । शासन धान्न गाह्रो पर्छ । तसर्थ, फिर्ता हुन सक्दैन । अब यही प्रणालीलाई कायम राख्ने हो । यिनै प्रदेशलाई दीर्घजिवी बनाउने हो । अहिलेकै मोडेल ठीक छ । पुनर्सिमाङ्कनको बखेडामा पसे द्वन्द्व फेरि चर्किन्छ । देश अशान्तितिर जान्छ । संघीयता दिएजस्तो पनि गर्ने हो । केन्द्रीकृत शासनको सारतत्व जोगाएर पनि राख्ने हो । तेस्रो–...
Rupee Exchange Rate